Komentarze do Szkoła Zarządzania Zmianą

Skomentuj O pożytkach z kręcenia się w kółko – seminarium we Wrocławiu, którego autorem jest Jarosław Rubin

Jarosław Rubin — Fri, 26 Apr 2019 08:17:27 +0000

Dziękuję. Czekam na refleksje po zapoznaniu się z książką,

Skomentuj O pożytkach z kręcenia się w kółko – seminarium we Wrocławiu, którego autorem jest weronika

weronika — Tue, 23 Apr 2019 10:09:50 +0000

Bardzo mi się podobało 🙂

Skomentuj Jak rozpalić ogień zwinności w firmie, którego autorem jest Zbigniew Heryng

Zbigniew Heryng — Mon, 04 Feb 2019 13:42:02 +0000

Ciekawy artykuł i dane, dziękuję. Metafora ognia i strażnika ognia wydaje się bardzo nośna. Choć może nawet za bardzo, kiedy pomyślę o świętym ogniu … U Frazera jest taki fajny mit o strażniku lasu, sanktuarium Diany Leśnej, nad jeziorem Nemi. Krótko mówiąc nie jest prosto, ani łatwo być jakimkolwiek strażnikiem, chyba zwłaszcza strażnikiem zmiany. Ciekawy temat.

Skomentuj Każda zmiana budzi opór?, którego autorem jest Zbigniew Heryng

Zbigniew Heryng — Mon, 11 Jun 2018 15:27:21 +0000

Cóż, artykulik wcale nie zmienia powszechnego przekonania, że każda zmiana wywołuje opór, a polemizuje jedynie z domniemanym przekonaniem, że każda zmiana wywołuje powszechny opór. O ile wiem, żaden z cytowanych autorów ani modeli zmiany nie zakłada czegoś takiego jako zjawiska koniecznego, choć pewnie jakieś prawdopodobieństwo powszechnego oporu także istnieje. Opór przed zmianami jest naturalnym mechanizmem psychologicznym, wynikającym choćby z siły nawyków, sztywności poznawczej itp., pełni też czasem funkcję obronną i chroni przed zmianą niepotrzebną, będącą niekiedy sztuką dla sztuki, zmianą niezgodną z prawem, etyką czy regułami systemowymi. Wielu beneficjentów systemu chroni jego spójność i niezmienność, co wydaje się także psychologicznie dość oczywiste.
Problemem do rozwiązania nie jest zatem sam opór, ale jego zasięg, sposoby wykorzystania, metody unikania, albo raczej nie nasilania oraz ostatecznie wytworzenie [się] masy krytycznej potrzebnej do przeważenia zmiany. W końcu to, co zapewnia trwałość i stałość kulturową i społeczną, to wcale nie są zmiany. Coś co pozwala zachować tożsamość, identyfikowalność ludziom i organizacjom? O przemianach w ludziach, koniecznych dla powodzenia zmiany i osłabiania oporu pisze m.in. William Bridges w “Zarządzanie zmianami. Jak maksymalnie skorzystać na procesach przejściowych”.
Tak więc odpowiedź na pytanie zawarte w tytule brzmi niezmiennie – tak, każda zmiana wzbudza opór. Opór przed zmianą ma swój sens. Nonsensem jest łamanie oporu siłą, udawanie, że go wcale nie ma, albo wmawianie ludziom, że wcale go nie musi być. Dane procentowe cytowane w tekście przecież nie wskazują na 100% poparcia, bowiem 50% czy 70% poparcia mówią jednocześnie, że w 50% lub 30% go nie było, a być może tyle było oporu? Godna uwagi natomiast wydaje się przewijająca się w tekście myśl, że problem i funkcja oporu przed zmianą jest kwestią zróżnicowaną i psychologicznie dosyć złożoną. Podobnie jak poparcie dla zmiany wcale nie musi być powszechne, całkowite, jednorodne i kompletne, możliwe są postawy ambiwalentne, dające w efekcie ważenie korzyści ze zmiany i nie-zmiany oraz kosztów zmiany i skutków nie-zmiany.
Dziękuję za ciekawy tekst i pozdrawiam, Zbigniew Heryng

Skomentuj Raport o zarządzaniu zmianą OBZZ-2018, którego autorem jest Robert - menedżer

Robert - menedżer — Sun, 18 Mar 2018 05:54:53 +0000

Po zobaczeniu tego artykułu – adresowanego jak sądzę nie tylko do menedżerów zmian, ale i generalnie wszystkich których interesuje zarządzanie zmianami – nasunęły mi się na myśl wspomnienia prof. Bralczyka z niedawnego szkolenia które ufundował mi mój szacowany pracodawca: “komunikowanie zmian to jest mówienie sercem i empatia, a nie słowami i głową – bo zmianę sprzedają emocje a nie dane” Na szkoleniu można sobie wiele powiedzieć ale realne praktykowanie takich zaleceń w codziennej pracy menedżera zmiany – to osobny temat. Pozdrawiam autora i czytelników.

Skomentuj 10 książek dla zarządzających zmianą na 2018 rok, którego autorem jest Jarosław Rubin

Jarosław Rubin — Sat, 13 Jan 2018 17:40:40 +0000

To akurat przeczytał i zrecenzował Wiesław. Pozdrawiam

Skomentuj 10 książek dla zarządzających zmianą na 2018 rok, którego autorem jest Igor

Igor — Wed, 10 Jan 2018 12:18:03 +0000

Hmmm Lean w biurze i usługach wygląda na coś, co powinienem dodać na listę “do przeczytania”. Dziękuję Jarek!

Skomentuj WAŻNOŚĆ i pilność, którego autorem jest VR

VR — Mon, 23 Oct 2017 12:43:22 +0000

Często ciężko określić, co jest ważne, a co pilne, pomimo że wiele osób bierze to za słowa bliskoznaczne. Zainteresuję się i zgłębię temat!:)

Skomentuj Zwinność – co to oznacza?, którego autorem jest Wiesław Grabowski

Wiesław Grabowski — Fri, 29 Sep 2017 09:37:52 +0000

Bardzo dziękuję za doprecyzowanie. Dotyka Pan bardzo trudnej kwestii. Z jednej strony jest oczekiwanie, że podamy termin, a z drugiej wiemy, że nasze oszacowanie są obarczone błędami. W zależności od tego co wybierzemy przed rozpoczęciem działań: “należy podać konkretny, stały termin”, czy “Termin określimy po wykonaniu pewnej puli prac na podstawie uzyskiwanych wydajności” to albo będziemy próbować szacować jak najbardziej precyzyjnie, i wtedy dyskusja o buforach jest zasadna< albo przyjmiemy metody zwinne, czyli z grubsza określamy wielkość zadania i nie mamy potrzeby dodawania buforów. Przy skorzystaniu z tej drugiej metody oraz z Tablicy Kanban, po pewnym czasie, jesteśmy w stanie dość precyzyjnie powiedzieć, np: zadania ocenione jako "Małe" w 95% przypadków przebywają w systemie przez x dni. Dzięki temu możemy z coraz większą pewnością wypowiadać się na temat, kiedy zakończymy.

Skomentuj Zwinność – co to oznacza?, którego autorem jest Jarek Sołtys

Jarek Sołtys — Thu, 21 Sep 2017 08:27:23 +0000

Odniosę się do odpowiedzi na pytanie:”jak wygonić z zadań zapasy bezpieczeństwa?”
Wydaje mi się, że tu chodzi raczej o zapas bezpieczeństwa w każdym zadaniu, niezależnie od tego, czy ono jest “Małe”, …, “Bardzo duże”.
Można przyjąć zasadę, że wyznaczamy zapas bezpieczeństwa dla grupy zadań, tuż przed ważnym punktem kontrolnym lub przeniesieniem odpowiedzialności za dalsze zadania.
Dla tej zasady konieczne jest przyjęcie założenia, że wszystkie ryzyka indywidualne dla zadań tej grupy jednocześnie się nie zmaterializują.
Dla lepszego samopoczucia można przeanalizować, czy występują ryzyka wspólne dla grupy i w oparciu o to szacować bufor czasowy.
Całość sprowadza się do odpowiedzi na praktyczne pytanie – na jak długo przed ważnym terminem musimy mieć “wszystko gotowe”, aby w przypadku uchybień być w stanie je usunąć na akceptowalnym poziomie jakości i kosztu, a zarazem dotrzymać terminu?.